சிதைந்து போன நினைவுகளோடு
விரக்தியின் விளிம்பில் நான்,
மழை காணாத தேசத்தின் வறட்சியும்,
வறண்டு போன என் மனதோடு
போட்டியிட்டு தோற்றுப் போகிறது,
நீ இல்லாத ஒவ்வொரு இரவுகளிலும்....
அது ஒரு பழைய ரயில் நிலையம்...
யாருமற்று அனாதையானதாய்,
பசுமையற்ற மரங்களுடன்,
அழுகின்ற குழந்தையின் சிணுங்கள்களோடு,
வெறும் ரயில்கள் வந்து போகும் இடமாக மட்டுமிருந்தது...
நாம் சந்திக்கும் ரயில் நிலையத்தின் உயிர்ப்பு,
இங்கே தொலைந்து போயிருந்தது....